خیال!

+آب؟

-نه؟

+چرا؟!

-تِشنه نیستم!

+هَستی!

-از کجا می دونی؟

+می دونم!

-از کجا؟

+هَوا!

-هَوا که هَوای ماست!

+نیست!

-هَست؛ نَم کشیده و تمیز!

+نیست!

-دقت بایدَش!

+چاره فقط آبِ!

-تو عالِمی؟

+نه!

-پس نیستم!

+چی؟

-تشنه!

+اگه آب نخوری خشک میشی!

-خُب بِشم!

+بَعدش میمیری!

-خُب بِمیرم!

+آخه عزیزم، جانَم،" درد ما در جهان درمان نباشد بی شما"!

-دردت چیه اونوقت؟ 

+کمبود!

-ویتامین؟

+نه!

-آهن؟!

+نه!

-چی پَس؟

+هَوا!

-هَوا؟!

+هَوای شما!

-حالا بهاره، یه دم ابره یه دم بارون! کافیه باز کنی پنجره رو!

+پس منتظر شیم!

-منتظر چی؟

+بارون!

-که چی بشه؟

+که بزنه به خاکِ شما!

-بَعدش؟

+شبنم بشه رو تَنِ سرخ و سفید شما!

-بَعدش؟

-نَفَس بکِشیم!

-چی رو؟!

+هَوای خاکِ نَم دار شما رو!

پی نوشت: خیالِ شمعدونی!

پی نوشت٢: هوای حوصله ابریست؛ بدجورا! مثل همین هوای مزخرف دم غروب!

پی نوشت٣: خودم هم نمی دونم اردیبهشتم چرا انقدر ساکتِ!