نیازمندی ها!

با تمام وجودم به حال خوب نیاز دارم! یعنی همه مون نیاز داریم فک کنم! یه اتفاق خوب، یه خبر خوشایند، یه روز قشنگ، یه شب آروم، یه دنیای شگفت انگیز هم نه! معمولیِ معمولی! از این همه ماجرا خسته م. سال ٩٨ هم عجب سالی بود. الان خیلی غصه ایم. انقدر که فک کنم به هر جا دست بزنم غصه ای میشه! چرا همه چیز انقدر سخت و پیچیده شده؟ این #کرونا هم این وسط شده قوز بالای قوز! چطوری خوب میشیم؟! چطوری بگذرونیم؟! پس کی آروم میشه همه چیز؟!

پی نوشت: کاش نبضت را می گرفتم و منتشر می کردم، تا دنیا، به حال طبیعی اش برگردد... شمس لنگرودی

بعدا نوشت: گوشم درد می کنه دوباره :|||